سپتامبر 28 2019 0دیدگاه
‌فناوري‌هاي پيل سوختي- استاندارد ملی 9814-2

فناوري‌هاي پيل سوختي- قسمت2: واحدهاي پيل سوختي- استاندارد ملی 2-9814

استاندارد ملی 2-9814
سال تصویب: 1397
رشته: کمیته ملی انرژی

موضوع:فناوري‌هاي پيل سوختي- قسمت2: واحدهاي پيل سوختي

 

مقدمه

واحدهای پیل‌سوختی، وسایل الکتروشیمیایی هستند که به طور مداوم سوخت تامین شده را نظیر هیدروژن یا گازهای غنی از هیدروژن، الکلها، هیدروکربن ها و اکسید کننده ها را به تغذیه، گرما، آب و دیگر محصولات فرعی تبدیل می کنند.

 واحدهای پیل سوختی زیر مجموعه هایی هستند که در محصولات نهایی تجمیع می‌شوند که شامل یک یا چند توده پیل سوختی و در صورت لزوم،  اجزای اضافی است.

 این استاندارد یک قسمت از مجموعه استانداردهای ملی ایران شماره ۹۸۱۴ است.

 هدف و دامنه کاربرد

 هدف از تدوین این استاندارد، تعیین کمینه الزامات ایمنی و عملکرد واحدهای پیل سوختی می‌باشد و برای واحدهای پیل سوختی و الکترولیتی با فرمول شیمیایی زیر کاربرد دارد:

– آلکالاین

-الکترولیت های پلیمری شامل پیل های سوختی متانول

 – اسید فسفریک

– کربنات مذاب( گداخته )

– اکسید جامد

– محلول آبی نمک ها

واحدهای پیل‌سوختی می توانند همراه با محفظه و یا بدون آن تهیه شود و در فشارهای بالا یا نزدیک به فشار محیط کار کنند.

 این استاندارد فقط در رابطه با به کمینه رساندن خطرات وارده به اشخاص و صدمات و قسمت های خارجی واحدهای پیل سوختی می‌باشد. حفاظت در برابر صدمات وارده به قسمت‌های داخلی واحدهای پیل سوختی در این استاندارد تعریف نمی‌شود.

 

mohsen-momayez

Write a Reply or Comment