استاندارد ISO 10015 چیست؟

 هدف از استاندارد ISO 10015 تشريح چگونگي فرآيند شناسايي نياز هاي آموزشي، برنامه ريزي و آموزش كاركنان سازمان به منظور ارتقاء سطح دانش و مهارتهاي كاركنان و همچنين تربيت نيرو هاي كارآمد و در نتيجه افزايش بهره وري مي باشد.

استاندارد ایزو 10015، یک استاندارد راهنما از خانواده ایزو 9000 می باشد که در آن به تشریح فرآیند آموزش و نحوه سازماندهی و ساماندهی آن پرداخته می شود.

این استاندارد از 4 مرحله اصلی تشکیل شده است.

1- نیازسنجی آموزشی : در این مرحله سازمان ها نیازهای آموزشی کارکنان خودشان را شناسایی می کنند که این نیازها می تواند فاصله و شکاف بین مهارت ها و دانش مورد نیاز یک سمت سازمانی با فرد مسئول باشد و یا افزایش مهارت و آگاهی پرسنل که نیازمند یادگیری است.

این نیازسنجی پس از ارائه بررسی می شود و برخی از آموزش ها تایید و برخی ممکن است در دوره های بعدی برگزار شود (معمولا دوره چرخه آموزش را 6 ماهه در نظر می گیرند)

2- برنامه ریزی : پس از اینکه نیازسنجی انجام شد می بایست برای اجرا آموزش های تایید شده، برنامه زمانبندی شده در نظر گرفته شود.

3- اجرا: برنامه های تدوین شده در زمان های تعیین شده اجرا می شوند

4- اثربخشی آموزشی: بررسی می شود که آیا آموزش های ارائه شده اثربخش بوده اند یا خیر.

تاریخچه استاندارد ISO 10015:

ورژن این استاندارد مرتبط با سال 1999 می باشد و تاکنون استاندارد ویرایش نشده است، البته در سال 2010 استاندارد ISO 29990  از طرف سازمان ایزو ارائه شد که برای سازمان هایی می باشد که خدمات غیر رسمی آموزش دارند.

دامنه کاربرد ISO 10015:

 نظارت بر حسن اجراي اين فرآيند.

1- بررسي و تأييد مستندات آموزشي.

2- بررسي بودجه آموزشي و تأييد بودجه لازم و تخصيص پاداش به نفرات ممتاز.

3- تهيه پرونده هاي آموزشي پرسنل و بايگاني مدارك و سوابق آموزشي .

4- تهيه استاندارد مهارت شغل، شرح وظائف ، مسئوليت ها ، شرايط احراز.

5- تهيه برنامه آموزشي براي دوره هاي سالانه و طي روند تأييد و تصويب آن .