استاندارد ملی 2-13883
سال تصویب:1397
رشته: کمیته ملی استاندارد فلزشناسی
موضوع: آزمونهاي غيرمخرب جوشها – آزمون پرتونگاري- قسمت 2: تكنيكهاي پرتو ايكس و گاما با آشكارسازهاي ديجيتال
مقدمه
این استاندارد تکنیک های پایه پرتونگاری را با هدف ایجاد توانایی دستیابی اقتصادی به نتایج رضایت بخش و تکرارپذیر تعیین میکند. این تکنیک ها بر اساس شیوه قابل قبول معمول و نظریه بنیادی موضوع بازرسی اتصالات جوش ذوبی با آشکارسازی های پرتونگاری دیجیتال هستند.
آشکارسازهای دیجیتال یک تصویر دیجیتال از مقادیر خاکستری ایجاد می کنند که فقط با کامپیوتر قابل مشاهده و ارزیابی است. این استاندارد، روش اجرایی پیشنهادی برای انتخاب آشکارساز و شیوه پرتونگاری را شرح میدهد.
روش اجرایی مشخص شده در این استاندار،حداقل الزامات برای شیوه های مجاز پرتودهی و جمعآوری پرتونگاشتهای دیجیتال با حساسیت معادل پرتونگاری با فیلم برای تشخیص نقایص، مطابق با استاندارد ISO17636-1 را فراهم می کند.
این استاندارد یک قسمت از مجموعه استانداردهای ملی شماره 13883 است که به تشریح تکنیک های پرتو ایکس و گاما مورد استفاده در آزمون های پرتونگاری غیر مخرب جوش ها میپردازد.
قسمت دیگر این استاندارد به شرح زیر است:
– آزمونهای غیر مخرب جوش ها -آزمون پرتونگاری -قسمت ۱ : تکنیک های پرتو ایکس و گاما با فیلم.
1- هدف و دامنه کاربرد
هدف از تدوین این استاندارد، تعیین تکنیک های بنیادین پرتونگاری دیجیتال به منظور دستیابی به صرفه به نتایج رضایت بخش و تکرار پذیر است. این تکنیک ها بر اساس شیوه های شناخته شده و تئوری های بنیادین و معمول پرتونگاری هستند.
این استاندارد برای آزمون پرتونگاری دیجیتال اتصالات جوش ذوبی در مواد فلزی در اتصالات ورق ها و لوله ها کاربرد دارد. واژه «لوله» که در این استاندارد به کار میرود علاوه بر مفهوم قراردادی، دیگر اجسام استوانه ای مانند تیوبها، لوله های توربین ها، مخازن دیگ های بخار و مخازن تحت فشار را نیز دربرمی گیرد.
این استاندارد، الزامات آزمون پرتونگاری دیجیتال با پرتو ایکس و گاما به وسیله پرتونگاری محاسباتی(CR) یا آرایه های آشکار ساز دیجیتال(DDA) برای اتصالات جوش داده شده صفحات و تیوبهای فلزی، به منظور تعیین نقایص را مشخص میکند.
آشکارسازهای دیجیتال تصویر دیجیتالی از مقادیرخاکستری ایجاد می کنند که با کامپیوترقابل مشاهده و ارزیابی است. این استاندارد روش اجرایی پیشنهادی برای انتخاب آشکارساز وشیوه پرتونگاری را مشخص میکند. انتخاب کامپیوتر، نرم افزار، نمایشگر، چاپگر و شرایط مشاهده مهم است اما موضوع اصلی این استاندارد نمی باشد. روش اجرایی مشخص شده در این استاندارد، حداقل الزامات برای شیوه های مجاز پرتودهی و جمع آوری پرتونگاشتهای دیجیتال با حساسیت معادل پرتونگاری با فیلم برای تشخیص نقایص،مطابق با استاندارد ISO17636-1 را فراهم می کند.
این استاندارد در مورد سطوح پذیریش هیچ یک از نشانه هایی که روی پرتو نگاشت ها یافت میشوند ، کاربرد ندارد.
درصورتی که طرفین قرارداد، معیارهای آزمون سهل گیرانه تری به کار برند، ممکن است کیفیت به دست آمده، به طور قابل ملاحظهای پایینتر از هنگامی باشد که این استاندارد دقیقاً اعمال میشود.