استاندارد ملی 2-14194

سال تصویب:1397

رشته: کمیته ملی استاندارد مهندسی پزشکی

موضوع: تجهيزات جابجايي بيمار در آمبولانس­ هاي جاده ­اي – قسمت 2: برانكارهاي داراي توان كمكي

مقدمه

این استاندارد، مرجع استاندارد EN1789 می باشد، که الزامات طراحی و روش های آزمون برای آمبولانس های جاده ای را که مربوط به بررسی الزامات این قبیل تجهیزات انتقال می باشند، مشخص می کند.

این استاندارد یک قسمت از مجموعه استانداردهای ملی ایران شماره 14194 بوده که شامل استاندارد های زیر می باشد :

قسمت 1: کلیات سیستم‌های برانکار و تجهیزات حمل بیمار

قسمت ۲: برانکار های دارای توان کمکی (استاندارد حاضر)

 قسمت ۳: برانکار با قابلیت بالا( ویژه بیمارستان سنگین وزن و/ یا درشت اندام)

 قسمت ۴ :صندلی انتقال تا شو بیمار

 قسمت 5: نگهدارنده برانکار

هدف و دامنه کاربرد

هدف از تدوین این استاندارد، تعیین حداقل الزامات مربوط به طراحی وعملکرد برانکارهای دارای توان کمکی که در آمبولانس جاده ای برای جابجایی بیمار و فعالیت درمانی در نظر گرفته شده اند، می باشد. این استاندارد به منظور حصول اطمینان از ایمنی بیمار و به حداقل رساندن فعالیت فیزیکی مورد نیاز توسط کاربران در هنگام کار با تجهیزات، می باشد.