استاندارد ملی 2-11570

سال تصویب: 1397

رشته: کمیته ملی صنایع پلیمر

موضوع: لاستیک استایرن بوتادین (SBR)-تعیین ریزساختار لاستیک استایرن بوتادین پلیمر شده در محلول – قسمت 2: روش طیف سنجی مادون قرمز تبدیل فوریه (FTIR) با بازتاب کلی تضعیف شده (ATR)

مقدمه

این استاندارد یک قسمت از مجموعه استانداردهای ملی ایران شماره 11570 است و قسمت دیگر این مجموعه عبارت است از:

 قسمت 1: روش طیف سنجی رزونانس مغناطیسی هسته پروتون (H-NMR)و طیف سنجی زیر قرمز(IR) با روش فیلم قالب گیری.

 هشدار- توصیه می‌شود افرادی که از این استاندارد ملی استفاده می‌کنند با آییین کار معمول آزمایشگاه آشنایی داشته باشند. این استاندارد به تمام موارد ایمنی مرتبط با کاربرد آن اشاره نمی‌کند. در صورت وجود چنین مواردی مسئولیت برقراری ایمنی، سلامتی و تعیین قوانین حدود کاربردی، قبل از استفاده، بر عهده کاربر میباشد.

احتیاط – برخی اقدامات مشخص شده در این استاندارد ممکن است شامل کاربرد یا تولید مواد، تولید پسماند باشد که می تواند خطر زیست محیطی محلی داشته باشد. بهتر است مرجع مدارک مناسب درباره نحوه کنترل امن و دفع بعد از استفاده آن ها تهیه شود.

 هدف و دامنه کاربرد

هدف از تدوین این استاندارد، تعیین مقدار کمی ریزساختار بوتادین و مقدار استایرین لاستیک استایرن بوتادین پلیمر شده به روش محلول (S-SBR) به وسیله روش طیف سنجی مادون قرمز تبدیل فوریه(FTIR) با بازتاب کلی تضعیف شده (ATR)است. مقدار استایرن بر حسب درصد نسبت به پلیمرکل و مقدار سیس، ترانس و وینیل بر حسب درصد مولی نسبت به مقدار بوتادین بیان می‌شود. این روش فقط برای لاستیک های خام کاربرد دارد.