استاندارد ملی 14670

سال تصویب: 1397

رشته: کمیته ملی صنایع پلیمر

موضوع:پلاستيك­ ها- پلی ال های مورد اسفاده در تولید پلی یورتان-اندازه­ گيري عدد هيدروكسيل

مقدمه

تاکنون استانداردهای ملی و بین المللی اندازه گیری عدد هیدروکسیل رزینهای پلی استر غیر اشباع(ISO2554) عوامل فعال سطحی غیر یونی استاندارد ملی شماره  ۴۴۷۶ و ISO4326 رزین های آلکیدی و جلاها استاندارد ملی شماره ۵۲۲۸ و پلی گلیکول های صنعتی(ISO6796) منتشر شده است. دو روش تشریح شده در این استاندارد ملی، بهبود یافته روش‌هایی می باشند که در آنها ایمیدازول به عنوان کاتالیزگر استفاده می‌شود و به طور خاص در تعیین عدد هیدروکسیل بسیاری از انواع پلی ال های مصرفی از جمله درتولید پلی یورتان ها به کار می روند. روش الف به طور ویژه برای اندازه گیری عدد هیدروکسیل پلی اتر پلی ال هایی که ممکن است ممانعت فضایی داشته باشند، یا موارد دیگری که اندازه گیری آنها با روش فتال دار کردن مشکل باشد، قابل استفاده است.

هشدار- افرادی که از این استاندارد ملی استفاده می کنند، باید در کار در آزمایشگاه‌های معمولی آشنا باشند. در این استاندارد تمام موارد ایمنی و بهداشتی نوشته نشده است، در سطح وجود چنین مواردی مسئولیت برقراری شرایط ایمنی و سلامتی مناسب و اجرای آن را بر عهده کاربر این استاندارد خواهد بود.

هدف و دامنه کاربرد

هدف از تدوین این استاندارد تعیین دو روش برای اندازه گیری عدد هیدروکسیل در پلی ال های مورد استفاده به عنوان مواد اولیه در تهیه پلی یورتان است. برای بهبود فرمول‌بندی سامانه های پلی یورتانی دانستن مقدار هیدروکسیل پلی ال ها ضروری می باشد.

روش الف ترجیحاً برای پلی اتر پلی ال هایی که به راحتی استری شده اند، کاربرد دارد و همچنین برای پلی ال هایی که ممانعت فضایی قابل توجهی دارند،مانند مواد برپایه قندها، توصیه می شود. 

روش ب برای پلی اتر  پلی ال های  پلیمری و پل‌ی ال های آمینی نوع اول توصیه می شود، اما ممکن است برای پلی ال‌هایی که ممانعت فضایی دارنند نتایج کمتر از حد انتظار به دست آید.