استاندارد ملی 2-15452
سال تصویب:1397
رشته: کمیته ملی استاندارد فناوری ارتباطات
موضوع: سازگاري الكترومغناطيسي و موضوعات طيف راديويي (ERM)-خدمات سيار زميني- تجهيزات راديويي با اتصال دهنده RF داخلي يا خارجي عمدتا براي گفتار قياسي-قسمت 2: استانداردهاي EN هماهنگ شده براي پوشش الزامات اساسي ماده 3.2 از دستور العمل R&TTE
مقدمه
این استاندارد قسمتی از مجموعه استانداردهایی است که در یک ساختار پودمانی مناسب برای پوشش کلیه تجهیزات پایانه مخابراتی و رادیویی تحت دستورالعمل 2R&TTE طراحی شده است.
هر استاندارد پودمانی از ساختار است. ساختار پودمانی در شکل ۱ نشان داده شده است.
این استاندارد یک قسمت از مجموعه استانداردهای ملی ایران شماره 15452است.
هدف و دامنه کاربرد
هدف از تدوین این استاندارد، تعیین الزامات فنی برای فرستنده و گیرنده های رادیویی است که در ایستگاه های خدمات رادیویی سیار خصوصی(PMR) استفاده میشوند. این استاندارد برای استفاده در خدمات سیار زمینی کاربرد دارد که در بسامدهای رادیویی(RF) بین 30MHZ و 1GHz با جداسازی های کانال 12/5KHz ،20KHz و 25KHz کار میکنند. این جداسازی ها عمدتاً برای گفتار قیاسی (آنالوگ )مد نظر میباشد.
این تجهیزات شامل یک فرستنده و مدوله ساز وابسته به آن و یا یک گیرنده و وامدوله ساز وابسته به آن می باشد. انواع تجهیزات تحت پوشش این استاندارد به شرح زیر هستند:
-ایستگاه پایه (تجهیزات با یک اتصال دهنده آنتن، برای استفاده در مکان ثابت در نظر گرفته می شود).
-ایستگاه سیار( تجهیزات و یک اتصال دهنده آنتن، که معمولا در وسایل نقلیه یا به عنوان تجهیزات قابل حمل و نقل استفاده می شود) و
– آن دسته از ایستگاه های قابل حمل دستی که :
الف – مجهز به یک اتصال دهنده آنتن هستند، یا
ب – فاقد اتصال دهنده آنتن خارجی هستند، اما مجهز به یک اتصال دهنده بسامد رادیویی(RF)50 داخلی موقتی یا دائمی هستند که امکان دسترسی به خروجی فرستنده و ورودی گیرنده را فراهم می کند.
تجهیزات قابل حمل دستی بدون اتصال دهنده بسامد رادیویی داخلی یا خارجی و بدون امکان برخورداری از یک اتصال دهنده50RF داخلی موقت تحت پوشش این استاندارد نمی باشد.