استاندارد ملی 1-22151

سال تصویب: 1396

رشته: کمیته ملی استاندارد ایمنی وسایل سرگرمی و کمک آموزشی کودکان

موضوع:امكانات ورزشي و تفريحي مسيرهاي طنابي قسمت 1: الزامات ساخت و ايمني

مقدمه

مسیر های طنابی بسیار متنوع است و ممکن است برای اهداف یادگیری، تفریحی، آموزشی یا درمانی مورد استفاده قرار گیرند. فعالیت های مسیرهای تمامی دارای ریسک است و این ریسک لازم است توسط تولید کنندگان و بهره برداران مدیریت شود. این امر با طراحی دقیق، تولید، نظارت، آموزش، دستورالعمل، اطلاعات و مانند آن حاصل می شود.

فعالیت های مسیرهای طنابی دارای ریسک است و این ریسک لازم است توسط تولیدکنندگان و بهره برداران مدیریت شود. این امر با طراحی دقیق، تولیدف نظارت، آموزش ، دستورالعمل، اطلاعت و مانند آن حاصل می شود.

فعالیت های مسیر طنابی بهتر است توسط افرادی انجام شود که از نظر جسمی و ذهنی قابلیت انطباق با الزامات ایمنی مشخص شده توسط بهره‌بردار را داشته باشند.

وسایل گوناگون ایمنی (برای محافظت در مقابل سقوط از ارتفاع و برخورد) شامل تجهیزاتی می‌شود که برای محدود کردن عواقب سقوط یا برخورد، طراحی شده باشد. ریسک هایی ذاتی به مسیرهای طنابی وابسته است. با این وجود ، لازم است بهره بردار مسیر طنابی، این ریسک را به طور مناسبی مدیریت کند و تا سطحی قابل قبول کاهش دهد. البته باید درک چنین ریسک هایی را نمی توان در کل حذف کرد. باید توجه داشت که هیچ نوع سیستم ایمنی، امکان پیشگیری از استفاده نادرست عمدی را ندارد.

 بر اساس ارزیابی ریسکی ، که دستورالعمل تولیدکننده را مد نظر قرار می‌دهد،  توصیه می‌شود که بهره‌بردار اقدامات عملی و منطقی را برای اطمینان از ایمنی شرکت‌کنندگان و کارکنان انجام دهد. این امر بدین معنی است که درجه ریسک در شغل/ محل کار/ امکانات باید بر طبق زمان، زحمت، هزینه ، منفعت و دشواری فیزیکی انجام اقدامات برای جلوگیری یا کاهش ریسک عدم متعادل گردد.

هدف و دامنه کاربرد

هدف از تدوین این استاندارد، تعیین الزامات ایمنی برای طراحی، ساخت، بازرسی و نگهداری مسیرهای طنابی و اجزای آن ها است.

این استاندارد برای مسیرهای طنابی ثابت و متحرک و اجزای آنها کاربرد دارد. این استاندارد برای مسیرهای های طنابی موقت و زمین های بازی کودکان کاربرد ندارد.