استاندارد ملی 7-11700

سال تصویب: 1397

رشته: کمیته ملی استاندارد محیط زیست

موضوع: اندازه‏ گیری پرتوزایی در محیط زیست-خاک- قسمت 7:اندازه‌گیری درمحل رادیونوکلئیدهای گسیل‌کننده گاما

مقدمه

طیف سنجی در محل گاما، یک روش دقیق و سریع برای ارزیابی غلظت پرتوزایی رادیو نوکلوئیدهای گسیل کننده گامای موجود در لایه فوقانی خاک یا نهشته در سطح خاک است. همچنین از این روش برای ارزیابی آهنگ دز هر رادیونوکلئید استفاده می شود.

 طیف سنجی در محل گاما یک اندازه گیری فیزیکی مستقیم پرتوزایی است که در آن نیاز به نمونه‌های خاک نیست. بنابراین زمان و هزینه آنالیز آزمایشگاهی تعداد زیاد نمونه خاک، کاهش می یابد.

 آنالیز کمی طیف های ثبت شده، مستلزم و محل مناسبی برای اندازه گیری است. علاوه بر آن برای ارزیابی پرتوزایی رادیونو کلئیدها، لازم است خواص فیزیکی- شیمیایی خاک و توزیع عمقی در خاک مشخص باشد. این استاندارد یک قسمت از مجموعه استانداردهای ملی ایران شماره 11700، برای اندازه گیری پرتوزایی در محیط زیست خاک است».

 هدف و دامنه کاربرد

هدف از تدوین این استاندارد، شناسایی رادیونوکلئیدها و اندازه گیری پرتوزایی آنها در خاک با استفاده از روش طیف سنجی در محل به وسیله دستگاه های قابل حمل مجهز به آشکارسازهای ژرمانیم یا سنتیلاسیون است.

 این استاندارد برای ارزیابی سریع پرتوزایی رادیونوکلئید های طبیعی و مصنوعی نهشته یا موجود در لایه های خاک در نواحی وسیعی از محل مورد بررسی مناسب است.