استاندارد ملی 17124
سال تصویب:1397
رشته: کمیته ملی استاندارد میراث فرهنگی،صنایع دستی و گردشگری
موضوع: حفاظت از میراث فرهنگی- روش های اندازه گیری میزان رطوبت، یا مقدار آب مصالح تشکیل دهنده میراث فرهنگی غیرمنقول
هدف و دامنه کاربرد
هدف از تدوین این استاندارد، اطلاع رسانی و کمک به کاربران در انتخاب و استفاده از مناسب ترین روش برای به دست آوردن اندازه گیری های قابل اعتماد میزان رطوبت و مقدار آب چوب و مصالح بنایی (از جمله آجرکاری، سنگ کاری، بتن، گچ، ملات ها و …) در حالت خاص بنای میراث فرهنگی است.
این استاندارد یک چارچوب بنیادی برای اخذ و تفسیر این نوع اندازهگیریها برای میراث فرهنگی بالا، که در معرض هوازدگی، هجوم آفات، انتقال نمک یا سایر تبدیلات در طول زمان قرار میگیرند، فراهم میکند.
این استاندارد ۴ روش مطلق (یعنی روشهای ثقلی)، تیتراسیون کارل فیشر، تقطیر آزوتروپ و کلسیم کربید را تشریح میکند، مشخصهها، مزایا و معایب آنها را توضیح داده و به منظور انجام اندازه گیری های قابل مقایسهای با روشهای مختلف، خصوصیت را برای تبدیل خوانشها به یکاهای یکسان بیان می کند.
این استاندارد سه روش نسبی عمده (یعنی مقاومت الکتریکی، مقاومت خازنی، و رطوبت نسبی در تعادل با ماده) را با تکیه بر مشخصهها و عدم قطعیت های آنها برای استفاده در حوزه میراث فرهنگی، را مشخص می کند.