نشان حلال (HALAL) چیست؟
حلال به عنوان یک استاندارد جهانی، معیاری از کیفیت غذای سالم و بهداشتی در جهان، عاملی برای توسعه مبادلات محصولات و صنایع غذایی در بین کشورهای اسلامی و غیر اسلامی است. رعایت استانداردهای حلال به ویژه برای واردات محصولات به کشورهای اسلامی و مصرف جوامع مسلمان در کشورهای غیر اسلامی ضروری است، لذا در این راه، وظیفه حکومت های اسلامی است که با تدوین استانداردهای لازم، توسعه این نوع از تجارت را هموار کنند که این موضوع نیازمند، تدوین دستورالعمل های اختصاصی، آئین نامه ها و دستورهای شفاف خواهد بود.
تاریخچه نشان حلال:
تاکنون چندین استاندارد ملی و بین المللی در زمینه غذای حلال تدوین گشته است که از آن جمله:
راهنمای عمومی غذای حلال، 2010، مصوب اجلاس کامسک
آئین نامه اجرائی قانون نظارت شرعی بر ذبح و صید،1387، حوزه نمایندگی ولی فقیه در سازمان دامپزشکی کل کشور
راهنمای عمومی غذای حلال (12000)، 1388، سازمان ملی استاندارد ایران
راهنمای عمومی غذای حلال، 2010، مصوب اجلاس کامسک
حضور نمایندگان اتاق بازرگانی و صنایع و معادن و کشاورزی ایران، مرکز تحقیقات و اطلاع رسانی اتاق اسلامی، سازمان ملی استاندارد ایران و دفتر نمایندگی ولی فقیه در وزارت جهاد کشاورزی در اجلاس ها و مجامع بین المللی مرتبط به استاندارد نویسی حلال در کشور ترکیه از سال 2008 نهایتاً منجر به تصویب راهنمای عمومی غذای حلال در سال 2010 گردید. این مهم، نقطه عطفی در مبانی فقهی مورد قبول مذهب شیعه محسوب می گردد و راهنمای مذکور تا کنون ملاک عمل کلیه کشورهای عضو سازمان همکاری اسلامی و همچنین ایکریک می باشد.
راهنمای عمومی غذای حلال (مصوب اجلاس کامسک) به بررسی تعاریف و اصطلاحات، قوانین اسلام، ایمنی مواد غذایی، افزودنی های غذایی، مواد غذایی اصلاح شده ژنتیکی، افزدونی ها، آنزیم ها، میکرو ارگانیسم ها، انبارش، ماشین آلات، بسته بندی و غیره می پردازد. این راهنما هم اکنون در سطح کشورهای اسلامی در حال بررسی مجدد و ویرایش است که پس از ویرایش، نسخه نهایی بر روی سایت بارگذاری خواهد گردید.
آئین نامه اجرائی قانون نظارت شرعی بر ذبح و صید، حوزه نمایندگی ولی فقیه در سازمان دامپزشکی کل کشور :
اقدام مثمر ثمر دیگری که در زمینه حلال در ایران صورت گرفته است، تدوین قانون نظارت شرعی بر ذبح و صید است که در سال 1387 توسط مجلس شورای اسلامی با دوازده ماده و یک تبصره به تصویب و ملاک عمل کلیه فعالین در این زمینه قرار گرفت. متعاقب این قانون وزارت جهاد کشاورزی و سازمان دامپزشکی تاکنون وظیفه نظارت بر اجرای مفاد قانون فوق الذکر را دارا می باشند.
هدف قانون نظارت شرعی بر ذبح و صید، بررسی انطباق ذبح و صید، پرندگان و آبزیان با موازین شرعی، نهادینه کردن فرایندهای دینی در ذبح و صید در سطح دستگاه ها و نهادهای دولتی و غیردولتی ذیربط، توسعه فعالیت های تجاری از طریق تولید محصولات حلال و تقویت نظام پاسداشت حقوق حیوانات در قلمرو جمهوری اسلامی ایران است.
راهنمای عمومی غذای حلال (12000)، 1388، سازمان ملی استاندارد ایران:
در زمینه تهیه استاندارد غذای حلال در ایران، با همکاری کلیه ذینفعان و با نظارت سازمان ملی استاندارد در سال 1388، راهنمای عمومی غذای حلال (12000) در ایران تدوین و ملاک اجرا قرار گرفت. راهنمای عمومی غذای حلال به بررسی ویژگی های افزودنی ها، فرایند اجرائی ذبح دام و طیور، ملاحظات اسلامی حقوق و رفاه حیوانات و غیره می پردازد.
دامنه کاربرد نشان حلال:
1- دستیابی به تولید غذای حلال و افزایش اعتماد به نفس مصرف کننده مسلمان با توجه به غذای حلال.
2- توسعه الزامات اقتصادی و بازرگانی تحت عنوان توسعه بازارهای اسلامی بر پایه غذای حلال.
3- برقراری چارچوب اساسی برای قوانین و آئین نامه ها در غذای حلال و گواهی های مرتبط.
